Mariusz Handzlik

fot. Maciej Chojnowski /Kancelaria Prezydenta RP

Mariusz Handzlik

W Kancelarii Prezydenta pracował od 2006 roku – najpierw jako dyrektor Biura Spraw Zagranicznych, a od października 2008 jako podsekretarz stanu odpowiedzialny za politykę zagraniczną. Urodził się 11 czerwca 1965 roku w Bielsku Białej. Ukończył socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Odbywał staże zawodowe w amerykańskiej Komisji Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów i Komisji Stosunków Międzynarodowych Senatu, w Instytucie Badawczym Narodów Zjednoczonych dla Rozwoju Społecznego przy ONZ (UNRISD) oraz w Stałym Przedstawicielstwie RP przy Kwaterze Głównej NATO w Brukseli.

W latach 1992-1994 był doradcą premiera ds. polityki zagranicznej. Później przez sześć lat pracował jako pierwszy sekretarz i radca ds. polityczno-wojskowych w Ambasadzie RP w Waszyngtonie (1994-2000). W 2000 roku odznaczony przez sekretarza obrony USA medalem za wybitną służbę publiczną.

Po powrocie do kraju trafił do MSZ, gdzie kierował Departamentem Polityki Eksportowej (2000-2001), a następnie został wicedyrektorem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa (2001-2002). W latach 2002-2003 był ambasadorem tytularnym i przewodniczącym Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych (MTCR) w Paryżu, a w okresie 2004-2005 radcą-ministrem w Stałym Przedstawicielstwie RP przy ONZ.

W Kancelarii Prezydenta odpowiadał za tematykę międzynarodową. Towarzyszył prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu podczas zagranicznych wizyt, wcześniej często jeździł je organizować. Przyjmował w Warszawie – w imieniu prezydenta – zagranicznych gości, reprezentował głowę państwa na międzynarodowych spotkaniach.

Przez kilka lat był wykładowcą w Collegium Civitas, gdzie prowadził zajęcia dotyczące m.in. bezpieczeństwa międzynarodowego i negocjacji międzynarodowych.

Prywatnie czuł się przywiązany do Podbeskidzia. Był kibicem pierwszoligowego klubu piłkarskiego TS Podbeskidzie.

Uhonorowany zagranicznymi odznaczeniami: amerykańskim Medalem Wybitnej Służby Publicznej (2000), portugalskim Wielkim Oficerem Orderu Zasługi (2008), maltańskim Honorowym Oficerem Narodowego Orderu Zasługi (2009) oraz litewskim Krzyżem Komandorskim Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2009). Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i wyróżniony Nagrodą im. Marka Palmera.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

 

PAP/MHP

 

poprzedniRobert Grzywna
ks. Roman Indrzejczyknastępny