Rocznica bitwy pod Wizną

Przemówienie ministra Władysława Stasiaka podczas obchodów 70. rocznicy bitwy pod Wizną, o znaczeniu honoru w życiu ludzi, narodów i państw.

Uroczystości odbyły się 6 września 2009 roku na Górze Strąkowej koło Wizny.

Źródło Stowarzyszenie „Wizna 1939”

Bo honor, to nie są pawie pióra (…) To jest obrona podstawowych wartości, to jest nieugiętość, wytrwałość, ale to jest też powiedzenie nie, kiedy wbrew nadziei czasem trzeba bronić tego, co podstawowe i tego, co najważniejsze. To się nazywa właśnie obrona honoru, to się nazywa walka o honor (…). Historia i tożsamość kraju to zbiór czynów każdego z nas. Jeżeli ktoś myśli, że można budować nowoczesność, że można się rozwijać bez pamięci, bez tożsamości, bez honoru, to dzisiaj właśnie, kiedy wspominamy kapitana Raginisa, wiemy jak bardzo głęboko się myli.

Uroczystości odbyły się 6 września 2009 roku na Górze Strękowej koło Wizny, w samym sercu linii obrony odcinka. Od  7 września 1939 roku 720-osobowa załoga polskiej obrony pod dowództwem 31-letniego kapitana Władysława Raginisa przez 3 dni odpierała w nierównej walce atak 42 tys. żołnierzy pancernych generała Heinza Guderiana. Tu 10 września 1939 roku zginął kapitan Raginis, stając się symbolem walki i bohaterstwa do końca.

Bitwa pod Wizną zwana jest często Polskimi Termopilami – ze względu na ogromną dysproporcję sił, czas trwania obrony i upór obrońców. Historycy oceniają ją jako jeden z kluczowych punktów oporu na mapie „chwały polskiego oręża”.

Szwedzki zespół Sabaton śpiewał utwór „40:1” , sławiąc bohaterstwo polskich żołnierzy. Władysław Stasiak docenił to i wręczył muzykom podczas koncertu Heraldykę Orła Białego, wywołując aplauz publiczności.