Zbigniew Dębski

Członek kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari (od 2008), odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy; żołnierz AK, powstaniec warszawski, pułkownik WP.

Urodził się 29 listopada 1922 roku w miejscowości Łasin k. Grudziądza. W czasie okupacji uczył się w Warszawie na tajnych kompletach w gimnazjum im. Adama Mickiewicza oraz w Szkole Budowlanej II, którą skończył w 1943 roku. Ukończył także szkołę niższych dowódców, a potem podchorążówkę o kryptonimie „Belweder” w stopniu kaprala podchorążego.

W batalionie „Kiliński” był od początku jego istnienia, tj. od 1940 roku. W czasie Powstania Warszawskiego brał udział m.in. w kilku atakach na gmach PAST-y, w ostatnim jako jeden z pierwszych dotarł do szczytu i zawiesił flagę. Po kapitulacji Powstania był więźniem kilku obozów jenieckich.

Do Polski wrócił w 1948, choć planował zostać na emigracji. Podjął studia na Uniwersytecie Toruńskim na wydziale chemii, które ukończył w 1952 roku. Do emerytury pracował w zakładach chemicznych.

Był współzałożycielem Związku Powstańców Warszawskich i członkiem prezydium ZG ZPW, a także współzałożycielem i członkiem Zarządu Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

PAP/MHP