fot. archiwum rodzinne
Zbigniew Wassermann
W latach 2005-2007 minister w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego; poseł na Sejm IV, V i VI kadencji.
Urodził się w 1949 roku w Krakowie w rodzinie o tradycjach kolejarskich. Był absolwentem wydziału prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Pracę zawodową rozpoczął w 1972 roku w prokuraturze Powiatowej w Chrzanowie. W 1975 na krótko trafił do Prokuratury Powiatowej w Jaworznie, a potem do Prokuratury Rejonowej w Brzesku (1975-1984). Kolejno pracował w krakowskiej prokuraturze: rejonowej dla dzielnicy Krowodrza (1984-1989) i wojewódzkiej, gdzie był zastępcą szefa prokuratury (1989-1991).
W 1993-2000 pracownik Prokuratury Apelacyjnej, gdzie pełnił również obowiązki rzecznika prasowego. Przez pięć miesięcy w 1993 roku był delegowany do Prokuratury Krajowej.
Jednocześnie w latach 1989-1990 był członkiem Komisji Wojewódzkiej ds. Weryfikacji Pracowników Służby Bezpieczeństwa w Krakowie. W latach 2000-2001 pełnił obowiązki Prokuratora Krajowego w rządzie Jerzego Buzka.
W październiku 2001 roku trafił do Sejmu jako poseł z listy PiS. Pracował m.in. jako wiceprzewodniczący Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz przewodniczący Sejmowej Komisji ds. Służb Specjalnych.
W październiku 2005 roku został ministrem do spraw służb specjalnych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 został ponownie powołany na to stanowisko w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, odwołany 7 września 2007 w związku z powołaniem na sekretarza stanu w KPRM ds. służb specjalnych. Kilka dni później powrócił na uprzednio zajmowany urząd.
W wyborach parlamentarnych w 2007 roku po raz trzeci uzyskał mandat poselski. Od listopada 2009 zasiadał w sejmowej komisji śledczej ds. tzw. afery hazardowej.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pochowany na cmentarzu na Bielanach w Krakowie.
PAP/MHP